Adaptacja kulturowa

Adaptacja kulturowa często wymiennie stosowana z pojęciem akulturacja. To proces, w którym jednostka adaptuje się do nowego środowiska kulturowego, nabywa nowe umiejętności i wiedzę, rozwija nowe relacje, strategie komunikacji i zachowania, które pozwalają na realizację jej potrzeb w nowym miejscu i uczestnictwo w społeczeństwie przyjmującym.

Adaptacja jest słowem wymiennie stosowanym z procesem akulturacji. Warto jednak wiedzieć czym one się różnią. Naukowcy mówią o dwóch rodzajach adaptacji (Ward i Kennedy, 1993, Searle i Ward, 1990; Ward, 2001;): psychologicznej (dobre samopoczucie, adekwatna samoocena i satysfakcja emocjonalna) i społeczno-kulturowej (nabycie adekwatnych kulturowo kompetencji niezbędnych do funkcjonowania w nowym kontekście kulturowym). Akulturacja to proces równoległy, polegający na tendencji do utrzymywania kultury pochodzenia lub jej odrzucania oraz przyjmowania kultury kraju emigracji lub jej odrzucania.

Należy pamiętać, że udana akulturacja nie oznacza pełnego dostosowania się do nowej kultury i rezygnacji z dawnej tożsamości kulturowej, ale raczej elastyczne połączenie obu tych elementów.