• Wielokulturowa rodzina należąca do mniejszości narodowej lub etnicznej
  • Mieszkanie zagranicą
  • Wielojęzyczność #2
  • Niewystarczająca znajomość języka większości
  • Dziecko wielojęzyczne bez deficytów językowych

Dziecko wielojęzyczne bez deficytów językowych

Zgodnie z najnowszymi badaniami, terminu „wielojęzyczny” używamy w szerokim znaczeniu, dla określenia osoby, która posługuje się więcej niż jednym językiem.

Biegłość, częstotliwość używania i wiek nabycia każdego z języków może być różny. Należy pamiętać, że aby uznać dziecko za wielojęzyczne, nie musi ono znać obu/wszystkich języków na poziomie języka pochodzenia.

Jak doskonale wiemy z danych eksperymentalnych i obserwacyjnych, osoba wielojęzyczna nie może być postrzegana jako „dwie osoby jednojęzyczne w jednym ciele”, ponieważ wielojęzyczność tworzy unikalną jakość kompetencji i tożsamości językowej, o czym musimy pamiętać, zwłaszcza pracując z wielojęzycznymi dziećmi i młodzieżą.

Mogą – a w zasadzie powinny – używać wszystkich swoich języków w życiu codziennym do nauki, kontaktów z innymi i wyrażania siebie, a środowisko szkolne powinno je w tym wspierać.

Należy pamiętać, że nawet najbardziej biegli użytkownicy wielojęzyczni mieszają języki i mają swoje preferencje, jeśli chodzi o używanie konkretnego języka do konkretnych potrzeb, co jest zjawiskiem naturalnym i nie powinno być postrzegane jako deficyt.